Deze roman werd in het Boekenbeursnummer van Knack in 2008 ‘een van de meest onderschatte Vlaamse romans van na de Tweede Wereldoorlog’ genoemd. WOII: Hermann Becht, een man met een vadercomplex en spion voor de Engelsen in het vernietigingskamp Treblinka, wordt door het lot in een onmogelijke positie geplaatst. Hij kan enkel wraak nemen op zijn vader als hij valse informatie doorgeeft die zal leiden tot het dramatische bombardement op Dresden.
Marina Nesdrova had een pijnlijk déjà-vu tijdens Hitlers toespraak.
Hij begon een liedje te neuriën dat zijn moeder altijd had gezongen als hij niet kon slapen: In der Nacht ist der Mensch nicht gerne allein.
“Met veel verve voert ‘Het lange Afscheid’ de lezer in een cirkelbeweging mee van Dresden, over Rusland in (flash-backs), Frankrijk, Turkije, Engeland en Zwitserland naar Polen, om zo terug te keren naar Dresden. Treffend is de schrijnende beschrijving van het Poolse vernietigingskamp Treblinka.”
— Hugo Bousset in ‘Ons Erfdeel’, jaargang 33, 1989, Nederland-België
“In zijn genre heeft Van Laerhoven met deze roman in Vlaanderen een unieke prestatie geleverd. In het Engels zou dit een veelbesproken roman zijn.”
— Jos Borré in De Morgen, 10-03-1989, België
“Het overtuigende bewijs dat iemand die WOII niet persoonlijk beleefd heeft toch een indrukwekkend beeld kan vormen van het monsterachtige van de uitwassen ervan, is de roman ‘Het lange Afscheid’. Van Laerhoven koppelt een diep inzicht aan een opvallende kennis van het feitenmateriaal. Hij beheerst volkomen de techniek om een boeiende roman te schrijven. Deze aangrijpende geschiedenis schetst op de achtergrond van de feiten de vernietiging van de Joden. Het is een knap geschreven tragische geschiedenis, een verhaal van schuld en boete.”
— De Standaard - Het Nieuwsblad, 1989, België
MLT